جایگاه ورزش در زندگی بانوان روستایی شهرستان اصفهان و عوامل بازدارنده آن

هدف اصلی این تحقیق، شناخت و ارزیابی جایگاه ورزش در زندگی بانوان روستایی شهرستان اصفهان و سنجش عوامل محدود کننده آن بر مبنای مدل ساختاری غلبه بر محدودیت­های اوقات فراغت با استفاده از روش مدل­سازی معادلات ساختاری می­باشد. جامعه­ی پژوهش، زنان روستایی ساکن در 245 روستای شهرستان اصفهان بودند (83833 نفر) و حجم نمونه بر اساس بلوک­بندی جغرافیایی با هدف توزیع متناسب و طبق فرمول کوکران 224 نفر تعیین و به روش تصادفی ساده نمونه­گیری شدند. داده­ها با استفاده از پرسشنامه ساخت­یافته جمع­آوری گردید. روایی و پایایی ابزار اندازه­گیری با تحلیل عاملی (77/0=K.M.O) و ضریب آلفای کرونباخ (82/0=α) مورد تأیید قرار گرفت. برای تحلیل داده­ها از آمار توصیفی با استفاده از نرم­افزار SPSS، همچنین معادلات ساختاری با نرم­افزار Amos استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که ورزش بانوان روستایی از جایگاه مناسبی برخوردار نمی­باشد و محدودیت­های اوقات فراغت، انگیزه­ و میزان غلبه بر محدودیت­ها بر مشارکت ورزشی آنان اثر می­گذارد.